សម្ភាសសាក្សីដ៏សំខាន់ ដែលតាមលង ហ៊ុន សែន
ដោយ: ដារា រិទ្ធ April 06, 2016,
http://monoroom.info/news/post/3665
តើពាក្យសំដី ដែលនិយាយចេញ ពីបបូរមាត់របស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា លោក ហ៊ុន សែន និងមន្ត្រីមួយចំនួន ដែលជួយទប់អំណាច ឲ្យលោករហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ មានលក្ខណៈដូចគ្នា ទៅនឹងសកម្មភាព នៅពីក្រោយខ្នងដែរឬទេ? គ្មាននរណាបានដឹង ពីភាពខុសគ្នារវាងសំដី និងទង្វើរបស់បុរសខ្លាំងកម្ពុជា ច្បាស់ជាងអតីតមន្ត្រីដ៏ជិតស្និត របស់លោកខ្លួនឯងនោះឡើយ។ ជននោះជានរណា? ខាងក្រោមនេះ ជាកិច្ចសម្ភាសទាំងស្រុង របស់អតីតមន្ត្រីម្នាក់ ដែលរបបក្រុងភ្នំពេញ តាមប្រមាញ់ឲ្យខាងតែបាន បើទោះជាជននេះ ស្ថិតនៅទីណាក៏ដោយ។
គ្មាននរណាភ្លេចទេ ពីការទម្លាក់តំណែងអតីតមន្ត្រី ដ៏ជិតស្និតម្នាក់ របស់លោក ហ៊ុន សែន ចេញពីតំណែងស្នងការនគរបាលរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីចុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៦ ដើម្បីឲ្យទៅអង្គុយក្នុងកៅអី ជារដ្ឋលេខានៅក្រសួងមហាផ្ទៃនោះវិញ។ បន្តិចម្ដងៗ បក្ខពួករបស់អតីតមន្ត្រីរូបនេះ ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលតាមប្រមាញ់ ចាប់ដាក់ឃុំជាបណ្ដើរៗ រហូតលុះត្រាអតីតមន្ត្រីម្នាក់នេះខ្លួនឯង ក៏បានគេចខ្លួន ទៅជ្រកកោននៅក្រៅប្រទេសដែរ។ នៅទីបំផុត អតីតមន្ត្រីម្នាក់នោះ ត្រូវបានអាជ្ញាធរស្វែងរកការនាំខ្លួន ត្រឡប់មកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាវិញ ឲ្យខាងតែបាន ដើម្បីឲ្យតុលាការនៅភ្នំពេញ ធ្វើការដាក់ទោសទណ្ឌ ឲ្យជាប់ពន្ធនាគារ រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។
តើអតីតមន្ត្រីម្នាក់នោះ ជានរណា? តើអំពើឧក្រិដ្ឋរបស់អតីតមន្ត្រីរូបនោះ មានដល់កម្រិតណា ទើបអាជ្ញាធរខ្មែរខិតខំតាមគ្រប់មធ្យោបាយ ដើម្បីនាំខ្លួនអតីតមន្ត្រី ឲ្យត្រឡប់មកក្នុងប្រទេសវិញ? តើអំពើឧក្រិដ្ឋនេះ មានកម្រិតមិនស្មើរ នឹងឃាតករដែលបានបាញ់សម្លាប់ សិល្បៈការិនី នាង ពិសិដ្ឋ ពិលីការ - មេដឹកនាំសហជីពកម្មករ លោក ជា វិជ្ជា ឬឃាតករដែលបានបោកគ្រាប់បែក នៅមុខរដ្ឋសភា(ចាស់)ទេឬ ទើបជនទទួលខុសត្រូវក្នុងករណីទាំងនេះ មិនដែលត្រូវបានចាប់ មកផ្ដន្ទាទោសទាល់តែសោះ? គេបានឆ្ងល់ទៀតថា ប្រសិនជាអតីតមន្ត្រីរូបនេះ គឺជាមេក្លោង នៅពីក្រោយឧក្រិដ្ឋកម្មនានា ក្នុងរយៈពេលដ៏យូរមកនោះ តើហេតុអ្វីត្រូវរងចាំរហូតចុងឆ្នាំ២០០៦ ទើបរដ្ឋាភិបាលរបស់លោក ហ៊ុន សែន ទើបនឹងចាត់វិធានការ យកអតីតមន្ត្រីម្នាក់នេះ និងបក្ខពួកមកកាត់ទោស ?
គ្មាននរណាម្នាក់មិនស្គាល់ និងមិនល្បី ពីជនម្នាក់នេះទេ ជាពិសេសគេបានស្គាល់ជននេះច្បាស់ កាលពីអំឡុងពេលដែលជននេះមានអំណាច កាន់កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ ពេញមួយរាជធានីភ្នំពេញ។ អតីតមន្ត្រីរូបនោះ ឈ្មោះ ហេង ពៅ ជាអតីតស្នងការរាជធានី និងជាអតីតទីប្រឹក្សាផ្ទាល់ អមលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន។
តែផ្ទុយទៅវិញ គ្មាននរណាដឹងពីចម្លើយតបពិតប្រាកដ ទៅនឹងសំនួរទាំងប៉ុន្មានខាងលើ ក្រៅតែពីលោក ហ៊ុន សែន និងក្រុមមន្ត្រីដែលស្និត ឬ(មួយចំនួន) កាន់ក្ដាប់ផ្ទាល់ នូវសំនុំរឿងទាំងនេះឡើយ។ រឿងដែលសំខាន់នោះ នៅត្រង់ថា លោក ហេង ពៅ ខ្លួនលោក ក៏ធ្លាប់ស្ថិតក្នុងចំណោមនៃក្រុមមន្ត្រីទាំងនោះដែរ។ ហើយនៅពេលដែលលោក បានដឹងថា ខ្លួនលោកគឺជាទិសដៅ នៃការតាមកំចាត់របស់រដ្ឋាភិបាល របស់លោក ហ៊ុន សែន នោះ លោក ហេង ពៅ បានទម្លាយនូវសក្ខីកម្មដ៏ព្រឺព្រួច និងកម្របានជួបប្រទះ ទាក់ទងនឹងអាថ៌កំបាំង ឬទង្វើលាក់មុខ តាមបែប«ម៉ាហ្វីយ៉ា (Mafia) របស់ក្រុមអ្នកមានអំណាច» នៅកម្ពុជា។ លោក ហេង ពៅ បានជ្រើសរើសទស្សនាវដ្ដី «L'Expesse» របស់បារាំង ដើម្បីផ្ដល់កិច្ចសម្ភាសផ្ដាច់មុខមួយ ទាក់ទងនឹងការទម្លាយអាថ៌កំបាំងនេះ កាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែសីហា ឆ្នាំ២០០៦។
យ៉ាងណាក៏ដោយ គេចង់ឲ្យមានការបកស្រាយ ពីសំណាក់អ្នកពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសពីសំណាក់លោក ហ៊ុន សែន ខ្លួនលោកតែម្ដង ទៅនឹងការលើកឡើង របស់លោក ហេង ពៅ នៅក្នុងកិច្ចសម្ភាសផ្ដាច់មុខនេះ។ តែរឿងរ៉ាវ បានស្ងាត់បាត់ឈឹងតែម្ដង បន្ទាប់ពីលោក ហេង ពៅ ត្រូវបានចាប់បញ្ជូនមកប្រទេសកម្ពុជាវិញ រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ រីឯលោក ហុក ឡងឌី វិញ បានស្លាប់ នៅក្នុងហេតុការណ៍ធ្លាក់ឧទ្ធម្ភាគចក្រ កាលពីថ្ងៃអាទិត្យ ទី៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៨ ដែលធ្វើឲ្យរឿងរ៉ាវទាំងឡាយ ដែលទាក់ទងនឹងលោក បានបាត់រលត់ទៅ និងនៅតែរកការបកស្រាយមិនចេញ។
ពីរដ្ឋធានីប៉ារីស ប្រទេសបារាំង ទស្សនាវដ្ដីមនោរម្យ.អាំងហ្វូ សូមធ្វើការប្រែសម្រួលកិច្ចសម្ភាសនោះទាំងស្រុង និងក្រៅផ្លូវការ ដូចខាងក្រោម៖
តើលោកបានរត់គេចប្រទេសកម្ពុជា ដោយសារលោកបានដឹង ថាលោកនឹងត្រូវចោទប្រកាន់ឬ?
- ខ្ញុំបានចេញពីកម្ពុជា ដោយស្របច្បាប់ នៅថ្ងៃទី២៣ ខែកក្កដា កន្លងទៅ ដោយមានការអនុញ្ញាតត្រឹមត្រូវ ពីក្រសួងមហាផ្ទៃ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអាចមកធ្វើការ ព្យាបាលជើងពិការរបស់ខ្ញុំ។ ប្រាំថ្ងៃក្រោយមក មិត្តភ័ក្របានទូរស័ព្ទពីកម្ពុជា ប្រាប់ឲ្យខ្ញុំកុំវិលត្រឡប់ចូលស្រុកវិញ៖ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងលោក ហុក ឡងឌី (Editor's Note៖ លោក ហុក ឡងឌី ជាអតីតអគ្គស្នងការនគរបាលជាតិ) បានសង្ស័យថា ខ្ញុំមានទំនាក់ទំនងជាមួួយគណបក្សប្រឆាំង ហើយពួកគេ (មិត្តភ័ក្រលោក ហេង ពៅ) បានរំពឹងទុក ពីការកំចាត់ខ្ញុំចោល។ រដ្ឋាភិបាលបានប្រឌិត នូវសំនុំរឿងក្ដីមួយ សម្រាប់ចោទប្រកាន់ប្រឆាំងរូបខ្ញុំ និងត្រូវបានយកមកប្រើប្រាស់ ម្ដងហើយម្ដងទៀត ក្នុងការទម្លាក់កំហុស ទៅលើក្រុមប្រឆាំង។ ក្នុងពេលនេះ ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ត្រូវបានបង្ខាំងទុកយ៉ាងសំងាត់ ឲ្យនៅតែក្នុងផ្ទះ។ គេបានហាមឃាត់ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំមិនឲ្យចេញក្រៅ បើសូម្បីតែចេញទៅទិញម្ហូបអាហារ។ នាយករដ្ឋមន្ត្រី ចង់ចាប់ខ្ញុំដោយផ្ទាល់ដៃ ដោយសារខ្ញុំបានដឹងរឿងច្រើនណាស់ ពីឧក្រិដ្ឋកម្ម និងអំពើពុករលួយ របស់របបដឹកនាំរបស់លោក។ បើខ្ញុំត្រូវបានឃាត់ខ្លួន និងបញ្ជូនត្រឡប់ទៅកម្ពុជាវិញ ខ្ញុំគិតថា ជីវិតខ្ញុំនឹងត្រូវចប់ហើយ។ នៅពេលដែលសុវត្ថិភាពរបស់ខ្ញុំ ត្រូវបានធានានោះ ខ្ញុំត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ក្នុងការបំភ្លឺសហគមន៍អន្តរជាតិ ពីទង្វើរបស់អ្នកកាន់អំណាច នៅកម្ពុជា។
ការលើកឡើងរបស់លោក មានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច?
- នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ លោក ហ៊ុន សែន ចង់ដាក់បញ្ចប់ នូវបាតុកម្មតាមបែបប្រជាធិបតេយ្យទាំងឡាយ។ ដើម្បីសម្រេចបំណងនេះ លោកបានរៀបចំការប្រជុំមួយ នៅក្នុងលំនៅដ្ឋានរបស់លោក នាទួលក្រសាំង (Editor's Note៖ ខាងត្បូងក្រុងតាខ្មៅ ខេត្តកណ្ដាល) ជាមួយនឹងវត្តមាន របស់លោក ហុក ឡងឌី ដែលបានហៅខ្ញុំឲ្យចូលរួមប្រជុំដែរ។ ខ្ញុំដឹងថានរណាខ្លះ បានចូលរួមប្រជុំ ហើយខ្ញុំមានភស្ដុតាង ពីអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ។ បន្ទាប់មក មានគ្រាប់បែកជាច្រើនគ្រាប់ ត្រូវបានបោះឲ្យផ្ទុះ ប្រឆាំងគណបក្សលោក សឺន សាន (Editor's Note៖ គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យព្រះពុទ្ធសាសនា)។ ខ្ញុំបានដឹង និងអាចនិយាយថា គ្រាប់បែកទាំងនេះមកពីណា ហើយនរណាជាអ្នកបោះ៖ នោះគឺជាកងកម្លាំង ដែលស្ថិតក្រោមបង្គាប់របស់លោក ម៉ក់ ជីតូ ដែលសព្វថ្ងៃជានាយនគរបាល ប្រឆាំងភេរវកម្ម (Editor's Note៖ នៅឆ្នាំ២០១៦នេះ ជាអគ្គស្នងការរង នគរបាលជាតិ) នៅក្រសួងមហាផ្ទៃ។ នៅខែមីនា ឆ្នាំ១៩៩៧ គម្រោងរបៀបដដែលនេះ ត្រូវបានប្រើជាថ្មីទៀត ប្រឆាំងនឹងក្រុមបាតុករស្និតនឹងលោក សម រង្ស៊ី ដែលជាមេដឹកនាំប្រឆាំង នៅខាងមុខរដ្ឋសភា (ចាស់)។ ខ្ញុំបានមកដល់ទីនោះ នៅប៉ុន្មាននាទីមុនគ្រាប់បែកផ្ទុះបន្តិច ហើយខ្ញុំបានឃើញ ជនសង្ស័យបួននាក់ បានរត់តម្រង់គេហដ្ឋាន របស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី (Editor's Note៖ នៅវិមានឯករាជ្យ)។
អ្នកទាំងនោះ ជានរណា?
- ខ្ញុំបានតាមដានពួកគេ ហើយខ្ញុំបានស្គាល់ថា ពីរនាក់ពីក្នុងចំណោមនោះ ជាអង្គរក្សរបស់លោក ហ៊ុន សែន។ ក្រោយមក ខ្ញុំបាននិយាយ ពីការមើលឃើញរបស់ខ្ញុំ ប្រាប់ឧត្តមសេនីយ៍ ហ៊ុយ ពិសិដ្ឋ ដែលជាមេបញ្ជាការកងកម្លាំងនេះ។ លោកបានប្រាប់ខ្ញុំ ឲ្យនៅស្ងៀម និងកុំនិយាយប្រាប់នរណាទាំងអស់។ តែខ្ញុំបានផ្ទុះកំហឹងឡើង និងបន្ទាប់មក បាននិយាយរឿងនេះជាបន្ត ប្រាប់ទៅលោក ហុក ឡងឌី។ លោក ហុក ឡងឌី ក៏មានប្រតិកម្មដូចលោក ហ៊ុយ ពិសិដ្ឋ ដែរ។ នៅឆ្នាំ២០០៣ ជនម្នាក់ពីក្នុងចំណោមមនុស្ស ដែលខ្ញុំបានកំណត់អត្តសញ្ញាណ នៅនឹងកន្លែងនោះ បានសារភាពប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្លួនគេពិតជាអ្នកបោកគ្រាប់បែក។ ជននោះ បាននិយាយប្រាប់ខ្ញុំថា៖ «ខ្ញុំស្ដាប់តាមបញ្ជា របស់លោក ហ៊ុន សែន»។ ខ្ញុំមានខ្សែអាត់សម្លេង ពីការសារភាពរបស់ជននេះ។
តើលោកមានដឹងជាមុនឬទេ នូវរដ្ឋប្រហារ ក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៧?
- នៅមុនព្រឹត្តិការណ៍នេះ ក្នុងខែកក្កដា (១៩៩៧) កញ្ឆាចំនួន៧តោន ត្រូវបានរឹបអូស នៅកំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ។ ការិយាល័យប្រឆាំងគ្រឿងញៀន ដែលខ្ញុំបានដឹកនាំ (នៅពេលនោះ) បានរកឃើញក្បួនរថយន្ដ ដឹកកញ្ឆាទាំងនេះ មានចំនួនពីរកុងតឺន័រ (Container) សម្រាប់ទិសដៅ ឆ្ពោះទៅកាន់ប្រទេសណ័រវេស។ ក្បួនរថយន្ដទាំងនោះ ជារបស់ក្រុមហ៊ុន ម៉ុង ឬទ្ធី ដែលជាក្រុមហ៊ុន របស់ឧកញ៉ាម្នាក់ ស្និតនឹងនាយករដ្ឋមន្ត្រី។ លោក ហូ សុខ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃ មកពីគណបក្សរាជានិយម បានទាមទារឲ្យធ្វើការចាប់ខ្លួន ម៉ុង ឬទ្ធី។ នៅពេលនោះ លោក ហ៊ុន សែន បានបាត់ភាពម្ចាស់ការ លើខ្លួនឯងអស់ហើយ។ នៅហៀបពេលដែលខ្ញុំ ត្រូវចេញទៅចូលរួមក្នុងសិក្ខាសាលាមួយ ស្ដីពីការប្រយុទ្ធប្រឆាំង ចរាចរណ៍គ្រឿងញៀន នៅប្រទេសកាណាដា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី បានហៅខ្ញុំទៅសួរ៖ «តើពៅឯង ដឹងឬទេ ថានរណាជាអ្នកនៅពីក្រោយ ការជួញដូរនេះ?» ខ្ញុំបានឆ្លើយទៅវិញថា៖ «គឺ ម៉ុង ឬទ្ធី និងមនុស្សសំខាន់ៗប៉ុន្មាននាក់ទៀត នៅជុំវិញសម្ដេច។» អ្នកទាំងនោះ មានលោក ហុក ឡងឌី លោកឧត្តមសេនីយ៍ សៅ សុខា ដែលពេលនោះ ជានាយរងកងរាជអាវុធហត្ថ លើផ្ទៃប្រទេស ឬក៏លោកឧត្តមសេនីយ៍ ដុំ ហាក់ ដែលជាមេទ័ពម្នាក់ នៃកងទ័ពជើងគោកកម្ពុជា។
តើលោក ហ៊ុន សែន មានប្រតិកម្មបែបណា?
- លោកបានប្រាប់ឲ្យខ្ញុំ ផ្អាកដំណើរទៅកាន់ប្រទេសកាណាដា និងត្រូវនៅក្នុងប្រទេស ដើម្បីរៀបចំសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយ សំដៅលាងសម្អាត ម៉ុង ឬទ្ធី។ បញ្ជារបស់លោក ហ៊ុន សែន បានបង្គាប់ឲ្យផ្លាស់ប្ដូរឯកសារទាំងអស់ ដើម្បីឈានទៅធ្វើការចោទប្រកាន់ លើមន្ត្រីរាជអាវុធហត្ថមួយរូប មកពីគណបក្សរាជានិយម គឺលោក ចៅ សុខុន ដែលត្រូវបានឃាត់ខ្លួន និងយកទៅដាក់ឃុំនៅពេលបន្តិចក្រោយ។ លោក ចៅ សុខុន ម្នាក់នេះ ត្រូវបានដោះលែងនៅពីរឆ្នាំបន្ទាប់មក (Editor's Note៖ ដោយមានព្រះរាជសារលើកលែងទោស ពីព្រះមហាក្សត្រ) ដោយទទួលបានប្រាក់ទ្រនាប់ដៃ យ៉ាងក្រាស់ក្រែល។ គឺលោក ហ៊ុន សែន នេះហើយ ដែលបានទម្លាក់កំហុសទៅលើក្រុមរាជានិយម។ តែលោក ហូ សុខ បានដឹងថា គឺលោក ម៉ុង ឬទ្ធី ជាអ្នកប្រព្រឹត្តិ។
ដោយសារហេតុនេះ ទើបលោក (ហូ សុខ) ត្រូវបានសម្លាប់ (ក្នុងរដ្ឋប្រហារ) ឬ?
- ប្រាកដហើយ។ ទង្វើនេះបានធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីរដ្ឋប្រហារបានសម្រេច ដែលលោក ហ៊ុន សែន បានរៀបចំឡើង ដោយមានជំនួយពីលោក ហុក ឡងឌី ពីឧត្ដមសេនីយ៍ ហ៊ុយ ពិសិដ្ឋ - សៅ សុខា និងពីក្មួយថ្លៃរបស់លោក គឺលោក នេត សាវឿន ដែលនៅពេលនោះ បានដឹកនាំកងកម្លាំងនគរបាល រាជធានីភ្នំពេញ។ នៅក្នុងប្រតិបត្តិការនៃរដ្ឋប្រហារនោះ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានរៀបចំគម្រោង ចេញទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម ប៉ុន្តែលោកបានទាក់ទងជាប្រចាំ តាមទូរស័ព្ទផ្កាយរណប ជាមួយនឹងលោក ហុក ឡងឌី ដែលលោកបានតែងតាំង ឲ្យដឹកនាំការធ្វើរដ្ឋប្រហារ។ បន្ទាប់ពីបញ្ជូនខ្លួន ចេញពីស្ថានទូតស៊ាំងហ្គាពួរ (Editor's Note៖ ស្ថានទូតបរទេស ដែលលោក ហូ សុខ ស្វែងរកការជ្រកកោនផ្នែកនយោបាយ បន្ទាប់ពីរដ្ឋប្រហារ) លោក ហូ សុខ ត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងបញ្ជូនទៅឃុំខ្លួន នៅក្នុងបន្ទប់មួយក្នុងក្រសួងមហាផ្ទៃ។ លោក ហុក ឡងឌី បានស្នើឲ្យខ្ញុំ ទៅមើលលោក ហូ សុខ។ តែនៅនឹងកន្លែង ខ្ញុំបានឃើញកងអង្គរក្សចំនួន៦នាក់ របស់នាយនគរបាលជាតិ (លោក ហុង ឡងឌី) បានមកដល់ទីនោះមុនខ្ញុំរួចហើយ។ ពួកគេបានបាញ់សម្លាប់លោក ហូ សុខ នៅចំពោះមុខខ្ញុំ។ ម្នាក់ពីក្នុងចំណោមនោះ ដែលខ្ញុំស្គាល់ច្បាស់ បានបាញ់ស្រោចទៅលើលោក ហូ សុខ រហូតទាល់តែអស់គ្រាប់ ពីបង់កាំភ្លើងធុន «AK 47» របស់ខ្លួន។ ខ្ញុំបានសួរពួកគេថា៖ «ហេតុអ្វី ក៏សម្លាប់គាត់?» ពួកគេបានឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងទេ, លោក ហុក ឡងឌី បានបញ្ជាឲ្យបាញ់សម្លាប់។ ចង់ដឹងពីអ្វីដែលខ្ញុំធ្វើ ទៅសួរគាត់ (លោក ហុក ឡងឌី) ទៅ។» ម្នាក់ផ្សេង បានឆ្លើយបន្ថែមថា៖ «វាត្រូវតែធ្វើអញ្ចឹង ព្រោះលោក ហូ សុខ អាចនឹងបង្កើតឲ្យមានបញ្ហា»។ រឿងដ៏សំខាន់មួយទៀត របស់នាយនគរបាលជាតិ ដែលខ្ញុំចង់និយាយដែរ គឺនៅពេលដែលខ្ញុំប្រមូលបានរថយន្ដមួយគ្រឿង របស់មន្ត្រីរាជានិយមម្នាក់ ដែលបានគេចខ្លួនបាត់នោះ លោក ហុក ឡងឌី ចង់យករថយន្ដនោះ ធ្វើជាអំណោយឲ្យទៅជនម្នាក់ ដែលបានអនុវត្តបញ្ជា ក្នុងការសម្លាប់លោក ហូ សុខ បានច្បាស់លាស់ជាងគេ។
តើប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង មានដំណើរការបែបនេះឬ?
នៅពេលលោក ហ៊ុន សែន បានបង្គាប់ឲ្យខ្ញុំផ្លាស់ប្ដូរឯកសារទាំងអស់ ដែលទាក់ទងនឹងការរិបអូសកញ្ឆា លោកបានអះអាងប្រាប់ខ្ញុំថា ឧកញ៉ា ម៉ុង ឬទ្ធី នឹងធ្វើអំណោយឲ្យខ្ញុំ នូវរថយន្ដ «Toyota Land Cruiser» ដ៏ទំនើបមួយគ្រឿង។ រីឯស្ថាប័នរបស់ខ្ញុំវិញ ក៏នឹងទទួលបាន រថយន្ដ «Hilux» ជជុះមួយគ្រឿងដែរ។ អ្នកដែលទទួលអនុវត្ត នូវអំពើបាញ់បោះ ឬឧក្រិដ្ឋកម្ម សុទ្ធតែជាសមាជិក របស់ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង។ ហើយដើម្បីទិញទឹកចិត្ត និងបំបាត់មាត់ គេបានផ្ដល់អំណោយ ជាប្រាក់ ឬជារថយន្ដ។
តើលោកបានដឹងអ្វីខ្លះ អំពីឃាតកម្ម ទៅលើអតីតតារាភាពយន្ដ ពិសិដ្ឋ ពិលីកា ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩?
- ខ្ញុំត្រូវបានតែងតាំង ឲ្យទទួលបន្ទុកក្នុងការស៊ើបអង្កេត ក្នុងនាមជានាយរងនគរបាលព្រហ្មទណ្ឌ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ដំបូងឡើយ នាង ពិសិដ្ឋ ពិលីកា មានទំនាក់ទំនង ជាមួយលោក ហុក ឡងឌី ដែលក្រោយមក លោកនាយនគរបាលជាតិរូបនេះ បាននាំនាងទៅឲ្យលោក ហ៊ុន សែន។ តែអ្នកស្រី ប៊ុន រ៉ានី ភរិយារបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី បានដឹងពីទំនាក់ទំនង រវាងស្វាមីខ្លួន និងតារាភាពយន្ដ។ គាត់ (អ្នកស្រី ប៊ុន រ៉ានី) បានខឹងលោក ហុក ឡងឌី ថាបានដើរតួ ជាអ្នកដឹកញ៉ី បន្ស៊ីឈ្មោល។ ហើយលោក ហុក ឡងឌី ក៏បានទៅជួបអ្នកស្រី ប៊ុន រ៉ាឌី ដើម្បីរំងាប់រឿងនេះ ដោយបញ្ជាក់ថា គ្រាន់តែជាការដោះកូយ មួយភ្លែតប៉ុណ្ណោះ។ តែតាមរយៈការស៊ើបអង្កេតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានដឹងថាគាត់ (លោក ហុក ឡងឌី) ថែមទាំងបានសន្យាថា នឹងបំបែកនាង ពិសិដ្ឋ ពិលីកា ពីលោក ហ៊ុន សែន នោះផង។ អ្នកដែលបានបាញ់សម្លាប់ អតីតតារាភាពយន្ដនោះ ជាមនុស្សតែមួយ ដែលបានបាញ់សម្លាប់ លោក ហូ សុខ។ ខ្ញុំផ្ទាល់ ជាអ្នកបានសាកសួរជននោះ ហើយខ្ញុំថែមទាំងបានថតសម្លេង ទុកជាភស្ដុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់ទៀត។
លោកធ្លាប់ជានាយនគរបាលរាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងឆ្នាំ២០០៤ នៅពេលដែលមេដឹកនាំសហជីព លោក ជា វិជ្ជា ត្រូវបានបាញ់សម្លាប់។ តើជនល្មើសពិតប្រាកដ ស្ថិតក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងសព្វថ្ងៃ (ចងនិយាយសំដៅទៅ ជនជាប់ចោទ ប៊ន សំណាង និង សុខ សំអឿន) ឬ?
- វាចាំបាច់ ត្រូវមានការស៊ើបអង្កេតមួយ ដ៏ហ្មត់ចត់ និងប្រកបដោយតម្លាភាព ហើយវាជាអ្វីដែលខ្ញុំបានទាមទារ ខណៈពេលដែលអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងសហគមន៍អន្តរជាតិ បន្តដាក់សម្ពាធលើអាជ្ញាធរកម្ពុជា។ នៅប៉ុន្មានថ្ងៃ ក្រោយឃាតកម្ម (ទៅលើលោក ជា វិជ្ជា) ខ្ញុំត្រូវបានហៅឲ្យទៅផ្ទះលោក ហុក ឡងឌី។ ឧត្តមសេនីយ៍ពីរនាក់ទៀត ក៏មានវត្តមាននៅទីនោះដែរ គឺលោក សុខ ផល និងលោក ឆាយ ស៊ីណារិទ្ធ។ ពេលនោះ លោក ហុក ឡងឌី បានប្រកាសប្រាប់ខ្ញុំថា ក្រុមឃាតករត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណ និងចាប់ខ្លួនហើយ តាមរយៈរបាយការណ៍មួយ របស់នគរបាលមកពីខណ្ឌទួលគោក (រាជធានីភ្នំពេញ)... ខ្ញុំយល់ភ្លាមថា ជនសង្ស័យទាំងពីរ ប៊ន សំណាង និង សុខ សំអឿន មិនមានជាប់ពាក់ព័ន្ធអ្វី ជាមួយនឹងអំពើមនុស្សឃាតនេះទេ។ នៅក្នុងពេលកំពុងសួរចម្លើយ លោក ហុក ឡងឌី បានទូរស័ព្ទមកខ្ញុំ ដើម្បីប្រាប់ឲ្យមកយកកាំភ្លើងខ្លីមួយដើម ពីផ្ទះរបស់លោក ដែលលោកអះអាងថា ជាកាំភ្លើងដែលត្រូវបានប្រើ ក្នុងការបាញ់សម្លាប់មេដឹកនាំសហជីព។ លោក ហុក ឡងឌី បាននិយាយទៀតថា គឺមន្ត្រីនគរបាលម្នាក់ ដែលស្ថិតក្រោមបញ្ជា របស់ឧត្តមសេនីយ៍ ឆាយ ស៊ីណារិទ្ធ ជាអ្នកនាំកាំភ្លើងនេះមកឲ្យលោក ហើយវាគឺជាកាំភ្លើងរបស់ជនម្នាក់ ពីក្នុងចំណោមជនសង្ស័យទាំងពីរ។ រឿងនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកឃើញ ពីឃាតកម្មទៅលើតំណាងរាស្ត្រ ឱម រ៉ាសាឌី កាលពីឆ្នាំ២០០៣ នៅតាមដងផ្លូវ ដែលដូចគ្នាបេះបិត នឹងឃាតកម្មទៅលើលោក ជា វិជ្ជា។ ខ្ញុំច្បាស់ក្នុងចិត្តណាស់ ថាឧក្រិដ្ឋកម្មទាងពីរនេះ ត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយជនតែមួយ។ គម្រោងការ និងអាវុធ (ខាងលើ) ដែលយកចេញ ពីផ្ទះលោក ហុក ឡងឌី មានលក្ខណៈដូចគ្នាសុទ្ធសាធ។
តើលោកផ្ទាល់ ធ្លាប់បានទទួលបញ្ជា ឲ្យសម្លាប់នរណាម្នាក់ឬទេ?
- នៅឆ្នាំ២០០៥ លោក ហុក ឡងឌី បានបញ្ជាឲ្យខ្ញុំសម្លាប់លោក នុត សាអាង រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃ ដែលមានទំនាស់ជាមួយលោក ហុក ឡងឌី ពីរឿងបញ្ហាដីធ្លីរបស់រដ្ឋមួយកន្លែង ដែលនគរបាលខេត្តសៀមរាប ធ្លាប់បានប្រើប្រាស់។ លោក នុត សាអាង បានសម្រេចលក់ដីនោះ ទៅឲ្យអ្នកវិនិយោគទុនខាងសណ្ឋាគារ។ ប៉ុន្តែរឿងនេះ បានធ្វើឲ្យលោក ហុក ឡងឌី ផ្ទុះកំហឹងយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែលោក នុត សាអាង ដែលមានតួនាទីត្រឹមតែរដ្ឋលេខាធិការ ហ៊ានធ្វើការលក់ដូរនេះ ដោយមិនបានសួរលោក ហុក ឡងឌី ជាមុន និងកាត់កងទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ ដូចជាទ្រព្យផ្ទាល់ខ្លួន។ លោក ហុក ឡងឌី ចង់បង្ហាញឲ្យគ្រប់គ្នាដឹងថា គឺមានតែលោកម្នាក់គត់ ដែលមានសិទ្ធិបញ្ជា និងគ្មាននរណាផ្សេងទៀតឡើយ។ ហើយបើហ៊ានបដិសេធបញ្ជា របស់លោក ហុក ឡងឌី ព្រោះនេះជាអំពើប្រឆាំងនឹងច្បាប់នោះ ខ្ញុំនឹងទទួលវាសនាដូចលោក នុត សាអាង ដូច្នេះ។ អញ្ចឹង ខ្ញុំបានបង្កើតរឿងផ្សេងៗ ដើម្បីបង្វែរបញ្ជារបស់លោក។ លុះមកដល់ ខែធ្នូឆ្នាំ២០០៥ នៅក្នុងអង្គប្រជុំរបស់មន្ត្រីនគរបាល និងថ្នាក់ដឹកនាំខណ្ឌនានា នាសាលារាជធានីភ្នំពេញ លោក ហុក ឡងឌី បានប្រកាសដោយចេញមុខ ប្រឆាំងនឹងខ្ញុំ។ បន្ទាប់មក លោក ហុក ឡងឌី បានធ្វើការឃាត់ខ្លួនមនុស្ស ដែលធ្វើការជាមួយខ្ញុំ ជាច្រើននាក់ម្នាក់ម្ដងៗ។
តើគេអាចរស់នៅ ក្នុងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងរបៀបនេះ បានដែរឬទេ?
- មានរឿងជាច្រើនណាស់ ដែលខ្ញុំបានផ្ដល់ព័ត៌មាន ទៅឲ្យអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងទៅឲ្យក្រុមប្រឆាំង ហើយខ្ញុំចង់ស្វែងរកនរណាម្នាក់ ដែលអាចបញ្ចេញព័ត៌មានទាំងនោះ ជាសាធារណៈបាន។ ប្រាកដហើយ ថាខ្ញុំបានបិទភ្នែកជាច្រើនដង ទៅលើអំពើពុករលួយ ដែលលោក ហ៊ុន សែន ខ្លួនលោកតែងអួតអាង ពីការប្រយុទ្ធប្រឆាំង។ តែតាមការពិត គឺលោក ហ៊ុន សែន នេះហើយជាអ្នកទទួលប្រយោជន៍ (ពីអំពើពុករលួយ) នេះខ្លាំងជាងគេ។ ជាឧទាហរណ៍ លោក ហ៊ុន សែន ទទួលបានប្រាក់ពីការលក់សម្បត្តិរដ្ឋ ដូចយ៉ាងស្នងការនគរបាលរាជធានីភ្នំពេញ ចំនួន២លានដុល្លា ខណៈលោក ហុក ឡងឌី ទទួលបាន ៨ សែនដុល្លា។ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី បានលេងល្បែងដ៏គ្រោះថ្នាក់ សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា។ ខ្ញុំគិតថា នៅកម្ពុជា វានឹងគ្មានលិទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនោះទេ ប្រសិនណាជាក្រុមគណបក្សប្រឆាំង មិនអាចរួបរួមគ្នា ដើម្បីប្រឆាំងនឹងការកាន់អំណាចសព្វថ្ងៃនេះ។ រីឯការចោទប្រកាន់នានា ដែលធ្វើឡើងប្រឆាំងនឹងខ្ញុំនោះ ខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចហើយ ក្នុងការឆ្លើយតបនៅចំពោះតុលាការ ប៉ុន្តែមិនមែនតុលាការនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ឬនៅប្រទេសវៀតណាមនោះទេ។ នៅទីនោះ គ្មានទេយុត្តិធម៌៕
No comments:
Post a Comment